Przebieg rozwoju zarodkowego troci

Plemniki i jaja u troci

Kształt główki plemników jest wydłużony, owalnie zaokrąglony z jednej strony. Obserwuje się dość duże zróżnicowanie w rozmiarach główek nawet u plemników pochodzących od jednego samca, gdyż długość główko może się wahać od 2,39 do 2,98 µm, a jej szerokość od 1,54 do 2,09 µm. Wstawka o średniej szerokości 0,64 µm, chociaż wyraźnie zaznaczona, to jest mocno wkomponowana przednią częścią w charakterystyczne wgłębienie implantacyjne tylnego odcinka główki. Witka jest długa, o wymiarach od 37,01 do 38,96, składająca się z dwóch części – pierwszej, grubszej o średnicy 0,22 µm i długości 34,99 µm (średnio) i drugiej, cienkiej, o średnicy 0,075µm i długości 3,0 µm (średnio). Na całej jej długości nie ma żadnych zgrubień ani dodatkowych struktur typu „lateran fin” (Ryc. 1).

Średnica uwodnionego jaja wynosiła 5,30 ± 0,28mm, zaś kuli żółtkowej 5,26 ± 0,31mm (Ryc.2). Jaja pod względem wymiarów są znacznie zróżnicowane.

Grube osłonki jajowe zaopatrzone były od strony zewnętrznej w liczne wyrostki (Ryc. 3), zaś od strony wewnętrznej tworzyły porowatą strukturę (Ryc. 4). Grubość osłonki jajowej wynosiła 35,4µm.

W jajach troci jest obecny tłuszcz strukturalny w postaci tratewki tłuszczowej, zintegrowanej z tarczką zarodkową, którą wynosi ku górze. Górną pozycję w jaju zachowuje również zarodek podczas dalszego rozwoju. Nawet wykształcony już zarodek znajduje się w górnej części jaja, gdzie szerokość szpary periwitelarnej jest najszersza. Jaja trociodporność na zgniecenie czyli turgor uzyskiwały w ciągu pierwszych godzin od aktywacji.

Przebieg embriogenezy u troci

Po około2 godzinachna biegunie animalnym gromadzi się ektoplazma przekształcająca się niewielką tarczkę zarodkową.

Pierwsza bruzda pojawiła się w 2 dobie zapłodnieniu (Ryc. 5), kolejna 12 godzin później, zaś stadium moruli widać w 16Dº od aktywacji.

Gastrulacjarozpoczyna się po upływie 30Dº (Ryc. 6) a kończy się wraz z zamknięciem blastoporu po upływie 104Dº (Ryc. 7). Od etapu epibolia 1/3 widoczny jest już zarys ciała rozwijającego się embrionu. Na etapie epibolii 2/3-3/4 wyodrębniła się część głowowa, u zarodków rozwinęło się już 8-10 somitów, zaczynają się formować kielichy oczne.

Organogeneza– po upływie 120 Dº długość ciała zarodka jest zbliżona do średnicy jaja. W 150 Dº zarodek zaczął się poruszać. Pierwsze ruchy ciała miały niewielki zasięg, ograniczały się przede wszystkim do części tułowiowej. W 170Dº widać wyraźne zgięcie szczytowe mózgowia na wysokości śródmózgowia. Zarodek poruszał się z częstotliwością 1-2 skurczów wykonanych w ciągu 1 minuty. Widoczny jest już również zawiązek błędnika. W tym samym czasie widać już w kielichu ocznym soczewkę. Zawiązki serca, na razie jeszcze pracujące nierytmicznie, zaczynają przepompowywać krew. W 180Dº zaczyna się w oku pojawiać pigment (Ryc. 8). Po upływie 210Dº od chwili aktywacji są już wykształcone zawiązki płetw piersiowych, chociaż przez cały czas pozostają nieruchome. Serce pracuje w tempie 20 skurczów na 1 minutę. Ilość skurczów somatycznych obniżyła się. W 260 Dº płetwy, na razie nieregularnie zaczęły się poruszać.

Pierwsze wylęgi nastąpiły w 340D°, zaś masowe opuszczanie osłonek jajowych miało miejsce około 30D°° później. Zarodki wylęgały się przede wszystkim ogonem, mniejsza ilość wylęgała się głową (Ryc. 9). Osobniki tuż po wylęgu mierzyły średnio 16,35±0,85mm i były obarczone dużych rozmiarów woreczkiem żółtkowym o objętości 46,33±8,03mm3 (Ryc. 10, Ryc. 11). Świeżo wyklute larwy troci leżały nieruchomo na dnie, jedynie niepokojone próbowały uciekać z miejsca zagrożenia.